Donderdag 20 juni 2024 bereikt VV Oerterp de mijlpaal van 75 jaar. Daarom deze nieuwe rubriek: Uit het archief, interviews van leden die al lang betrokken zijn bij VV Oerterp. De interviews zijn afgenomen door Gurbe van der Woude 

Harm Veenstra: ONB ’er werd echte Oerterper

Hij is een geboren Drachtster, kreeg zijn voetbalopleiding bij v.v. Drachten en was dertien seizoenen linksback in  het eerste elftal van v.v. ONB. Toch werd Harm Veenstra (75) nadat hij in 1979 in  Ureterp kwam wonen een echte Oerterper.  Harm is een clubman pur sang die de afgelopen 45 jaar heel wat taken voor de vereniging op zijn schouders nam.

En nog steeds. Wie op maandagochtend of vrijdagmorgen op sportpark De Griene Greide komt, loopt Harm tegen het lijf. Dat kan niet missen. Op maandag staan er schoonmaakwerkzaamheden op het programma. Troep en afval dat is blijven liggen na een druk voetbalweekend wordt door Harm en zijn vaste helpers Gerk Hylkema en Antsje Varwijk opgeruimd.

De bezem gaat letterlijk en figuurlijk door de kleedkamers. Dat is nodig, want niet alle voetballers laten de kleedboxen netjes achter, weet Harm uit ervaring. ,,Watst allegear wol net tsjinkomst,”De bedenkelijke blik die hij er bij trekt zegt voldoende. Het is niet fraai. Leeggespoten shampooflessen, de modder van afgeklopte schoenen. Het hoort niet, vindt Harm, maar: ,,It sil de moderne tiid wol wêze.”

Maar genoeg gemopperd, want Harm geniet van het  vrijwilligerswerk, anders houd je het ook niet meer dan vier decennia vol. Op maandagmorgen onder het genot van een kop koffie bijpraten, wat ouwehoeren en natuurlijk de prestaties van het eerste elftal analyseren, het is een vast en gezellig ritueel. ,,En as der ien jierdei is hawwe wy gebak fansels.”

Op vrijdag, als ook Johannes Venema, Erret de Boer en Douwe de Jong present zijn, staan er onderhoudsklussen op het programma. De karweitjes zijn van diverse aard: van onkruid wieden, repareren van de omheining en reclameborden tot schilderwerkzaamheden. Dat laatste is Harm, die zijn hele leven schilder is geweest,  zijn specialiteit. ,,Ik tink dat ik alle reklamebuorden ûnder hannen hân haw.”

Maar Harm heeft zich naast de onderhoudsploeg op veel meer fronten ingezet voor de vereniging. . Als we vragen wat hij gedaan heeft, klink het: ,,Hast eefkes?.” Een terechte vraag, want de lijst die hij opsomt is indrukwekkend. Harm was: jeugdtrainer, jeugdleider, lid van het jeugdbestuur- en hoofdbestuur, kantinebeheerder, leider bij het eerste elftal  en consul. ,,En no bin ik manuske fan alles.”

Hij vergeet bijna dat hij vanaf het eerste uur van zijn lidmaatschap de lijnen trekt op de velden van Oerterp. Harm bracht soms meer tijd door op de club dan thuis. Het kon, omdat zijn vrouw Anneke hem steunde en ook actief was voor Oerterp. Anneke was lid van het hoofdbestuur, hielp Harm met kantinebeheer en schoonhouden van de gebouwen en was naast gastvrouw omroepster bij thuiswedstrijden van het eerste elftal.

,,Wy hawwe in soad gearwurke,” zegt Harm. ,,Dêrtroch wie it makliker .” Ook zoon Peter zette zich volop in voor de vereniging. Peter neemt al ruim twintig jaar de functie van wedstrijdsecretaris op zich. Uiteraard waren er wel eens strubbelingen, maar het plezier overwon volgens Harm alles. ,,Ik bin in ferieningsminske en hâld fan fuotbal, dat fyn ik hjirre beide.”

De clubkleuren van ONB en Oerterp, blauw en wit, verschilden niet, maar toch was het voor Harm wennen toen hij in 1980 in Ureterp ging voetballen. Harm miste aanvankelijk de sfeer bij ONB, een echte ‘arbeidersclub’ waarvoor hij dertien jaar een stabiele defensieve waarde was. Bovendien hadden de Oerterpers een andere humor. “Mar ik ha altyd mei in protte nocht by Oerterp fuotballe.”

Harm begon bij Oerterp in het tweede elftal, maar moest nadat hij zijn basisplaats kwijtraakte soms ook met het derde op pad. Ergens niet leuk, maar het had ook zijn voordeel. Het tweede als derde werden beide kampioen en ook nog op dezelfde dag. Het tweede vierde feest bij café Gorter en het derde bij It Alde Sté. Lachend:  “Ik kuiere moai op en del tusken beide feesten. Ik ha dy dei myn part bier wol krigen." 

Harm zijn actieve carrière eindigde bij de veteranen, een mooie tijd waarin hij met de oudjes jaarlijks een buitenlandse trip maakte. Spanje, Portugal, Finland, Polen, Kroatië; de mannen vlogen heel Europa door. Harm hield er prachtige herinneringen aan over. ,,It wie unyk en om 't Anneke net yn it fleantúch op fakânsje woe, haw ik op dy manier dochs noch wat fan de wrâld sjoen.”

Harm zet zich nog altijd met veel plezier in voor Oerterp, maar maakt zich zorgen over de toekomst van de onderhoudsploeg. De groep werkt al jaren in dezelfde samenstelling. Nieuwe aanwas is er niet. Dat is zorgelijk, vindt Harm. ,,Der is gjin animo foar en wy wurde in dei âlder. Wy soene bêst wat help brûke kinne.”