Donderdag 20 juni 2024 bereikt VV Oerterp de mijlpaal van 75 jaar. Daarom deze nieuwe rubriek: Uit het archief, interviews van leden die al lang betrokken zijn bij VV Oerterp. De interviews zijn afgenomen door Gurbe van der Woude 

Vrouwen hebben ook bij Oerterp positie veroverd

Voetbalvereniging Oerterp heeft anno 2024 een bloeiende damestak, maar dat is niet altijd het geval geweest. Eind jaren zeventig van de vorige eeuw werd er een eerste voorzichtige poging gedaan om het vrouwenvoetbal in Ureterp van de grond te krijgen. Het initiatief was geen lang leven beschoren. ,, It hie yn it begjin net folle om 'e hakken.”

Het vrouwenvoetbal was een initiatief van een vriendinnengroep met onder andere: Hillie Boonstra, Grietje Dijk, Janneke van Veen en Corrie Spiekhout. Al vlot waren er genoeg meiden om een team op de been te brengen. Freke Boonstra-Mulder (64 ) en Hillie Boonstra (60) behoorden tot de vrouwen van het eerste uur. Wanneer ze voor het eerst in competitieverband tegen een bal trapten, weten beide niet meer.

,, It sil ein santiger jierren west hawwe,” denkt Freke. Vrouwenvoetbal stelde, in tegenstelling tot vandaag de dag, destijds weinig voor. Vrouwenvoetbal werd niet serieus genomen, weet Freke nog. ,,Der waard wolris om ús lake.” Het bestuur steunde de nieuwe tak wel. Volgens Hillie zorgde de clubleiding altijd voor een betaalde trainer en de benodigde faciliteiten.

De eerste trainer was Hille Boonstra van de Wytharst, een ervaren oefenmeester. Zijn zoon Riekele trad op als elftalleider en bij thuiswedstrijden was Jan Meijer de vaste arbiter. Het enthousiasme was groot, maar het niveau stelde weinig voor,  vertelt Freke. ,, Wy hiene it gelok dat wy in pear goede spylsters hiene, dêr 't de oare froulju har oan oplûke koene.”

Die speelsters waren keepster Heleen Verdenius, Grietje Dijk en Hillie Boonstra. De laatste twee groeiden als enig meisje met meerdere broers op in echte voetbalgezinnen en kregen voetbal met de paplepel ingegoten. ,,Grietsje en ik fuotballen altyd mei jonges”, vertelt Hillie. ,,Der wie gjin ûntkommen oan.” Grietje was een behendige en vaardige middenvelder en voorin liet Hillie het net bollen.

Het Drachtster ONB en RWF uit Frieschepalen waren volgens Freke en Hillie de grote rivalen. Vooral de ontmoetingen met RWF waren pittig. Maar er werd vaker op het scherpst van de snede gestreden. Eén keer, tegen wie precies weten beide niet meer, liep het uit de hand. De tegenstander zocht na afloop ruzie waarop één van de speelsters van Oerterp een mep met een voetbalschoen uitdeelde.

,, Doe binne wy mei ús allen hurd útnaaid”, vertelt Hillie lachend. ,,Dêrnei hawwe wy ús yn Oerterp dûst, dat koe dêr net mear.” Oerterp had een elftal dat altijd meespeelde om het kampioenschap, maar nooit een titel in de wacht wist te slepen. ,, Kinst wol stelle dat wy de Joop Zoetemelk fan it frouljusfuotbal wiene, we einigen altyd as twadde,” aldus Hillie.

Het vrouwenelftal hield na zes jaar op te bestaan. Freke: ,,It foel útinoar. Guon begûnen te studearjen, ik moast ûnregelmjittich wurkje. We koene gjin team mear op 'e lappen bringe.” Voor Hillie eindigde het voetbalavontuur niet. Zij ging bij RWF voetballen. Die keuze lag gevoelig. ,, Ús heit wie der net sa bliid mei,” vertelt ze met gevoel voor understatement.

Hillie keerde later terug bij Oerterp. De vrouwentak van RWF ging in 2001 ten onder aan interne problemen bij de vereniging, waarop een groot aantal speelsters besloot en bloc naar Oerterp over te stappen. Het was het begin van een mooie sportieve periode waarin Oerterp met speelsters als Gesina de Groot, Japke Wedman, Teunie Bosma en Brenda Eefting tot de landelijke hoofdklasse door wist te stoten.

Veel speelsters uit die periode kwamen van buiten het dorp, maar er was ook plaatselijk talent dat door wist te breken, zoals Bernou Hijlkema en Marijke de Vries. Bernou, inmiddels 29,  was pas dertien jaar toen ze in een oefenwedstrijd voor het eerst haar kunsten in het eerste elftal mocht vertonen. Een jaar later wist de snelle aanvalster een basisplek te veroveren.

Als jonge speelster was het hogere niveau flink wennen. Niet zozeer voetballend, maar vooral fysiek, herinnert Bernou zich. ,,Ik wie noch mar in famke. De tsjinstanners wiene meastentiids  grutter en sterker. Ik moast der allinnich foar soargje dat ik út de duels bleau. Ik moast tûk wêze en gelokkich wie ik snel wêrtroch 't ik ek in soad duels ûntwike koe.”

Bernou, net als haar vader Gerk een snelle en gevaarlijke linksbuiten, heeft mooie herinneringen aan de jaren in de landelijke competitie. Oerterp vocht spannende duels uit met clubs als het Amsterdamse Wartburgia en ATC’65 uit Hengelo, dat aan de basis stond van het huidige betaalde vrouwenelftal van FC Twente. ,,Wy gongen oeral mei de bus hinne. Jochgum betelle de bus altyd foar ús.”

Bernou en Marijke trainden als jonge meiden mee met de jeugdopleiding  van Cambuur. Bernou kwam daarna bij het vrouwenteam van sc Heerenveen terecht, waarvoor ze vier seizoenen zou spelen. Ook speelde ze bij Drachtster Boys twee jaar zaalvoetbal in de Eredivisie en maakte ze deel uit van de nationale selecties van onder zestien tot onder twintig.

Sinds een aantal jaren draagt Bernou weer het blauwwit van Oerterp. Na een paar seizoenen zonder vrouwenvoetbal werd in Ureterp de draad weer opgepakt. ,, It inisjatyf kaam fan froulju út it doarp. Dat spruts my oan. Yn myn begjinperioade kamen in soad spylsters fan bûten, gie it foaral om de prestaasje. De sfear is no oars, de spyslsters hawwe mear bining mei de klup.”

Wat ook veranderd is, is de positie van het vrouwenvoetbal. De populariteit is mede dankzij de successen van het Nederlands elftal enorm gegroeid.. Een mooie ontwikkeling, vindt Bernou: ,,Eartiids wie der net in soad omtinken foar frouljusfuotbal. Ik haw fjouwer jier by Oranje spile, mar ha fan dy perioade mar ien alvetalfoto oerhâlden. No wurde ynterlâns live útstjoerd en is de earedifyzje op ESPN te sjen. It frouljusfuotbal libbet folop.”

Ook met het vrouwenvoetbal bij Oerterp gaat het goed. De vereniging telt twee seniorenteams en een groot aantal jeugdteam. Het eerste elftal dat enkele jaren geleden na de herstart in de vierde klasse moest beginnen, heeft de weg omhoog weer ingeslagen. Oerterp promoveerde afgelopen seizoen naar de tweede klasse. In de competitie was VEV’67 de Oerterper vrouwen nipt de baas, maar in de finale van de nacompetitie werd Blauw Wit ’66 uit Holten met 2-1 verslagen. De winnende treffer in de verlenging kwam van de voet van Bernou.